Δεν είναι πολλές οι φορές που ένα παιχνίδι έρχεται από το πουθενά και καταφέρνει να μας “τραβήξει” από τα πρώτα μόλις λεπτά του, ειδικά όταν αυτό προορίζεται να γίνει η νέα ασχολία της παρέας. Σε κάθε μεγάλη παρουσίαση, είτε αυτή είναι τα Game Awards, είτε η E3, είτε κάποιο Direct μεγάλης εταιρείας, πάντα θα υπάρξουν τίτλοι που θα μας περάσουν απαρατήρητοι με αποτέλεσμα να θάβονται κάτω από τις μεγάλες κυκλοφορίες. Καμιά φορά, το θάψιμο αυτό γίνεται και λόγω του είδους ενός παιχνιδιού. Στην περίπτωση του THE FINALS αυτός ο κίνδυνος υπήρχε τόσο λόγω του ότι δεν υπήρχαν πολλές πληροφορίες για τον τίτλο πέραν ενός trailer και λόγω του ότι έμοιαζε ως ένα ακόμα “generic shooter”.
H Embark Studios, μια εταιρεία ανάπτυξης που ιδρύθηκε από τον Σουηδό δημιουργό παιχνιδιών Patrick Söderlund ο οποίος υπήρξε αντιπρόεδρος των Worldwide Studios της Electronic Arts αλλά και CEO της DICE την εποχή των πρώτων Battlefield, ανέλαβε να δημιουργήσει ένα παιχνίδι που θα διατηρούσε το γρήγορο, έντονο και καταστροφικό gameplay των Battlefield και θα έδινε μια χροιά αγώνων στο gameplay του. Εμείς λοιπόν, το δοκιμάσαμε τυχαία στην περίοδο της Open Beta του και πιάσαμε τους εαυτούς μας να παίζουν καθημερινά και ασταμάτητα μέχρι που…η δοκιμή έληξε. Δεν γνωρίζαμε πότε ήταν η ημερομηνία κυκλοφορίας και η αναμονή έμοιαζε μεγάλη. Αυτό άλλαξε όταν το βράδυ των The Game Awards, η ομάδα ανάπτυξης αποκάλυψε πως το THE FINALS ήταν πλέον διαθέσιμο στο Steam και σε κονσόλες.
To THE FINALS, όπως αναφέραμε και παραπάνω, είναι ένα free-to-play FPS στο οποίο οι παίκτες χωρίζονται σε ομάδες και καλούνται να συμμετάσχουν στους τελικούς ενός ψηφιακού αγωνίσματος. Το αγώνισμα αυτό λαμβάνει χώρα σε έναν εικονικό κόσμο στο οποίο οι παίκτες συνδέονται ως avatars και μπορούν να κινηθούν στον χώρο με άπλετη ελευθερία χωρίς να ανησυχούν για επικείμενο θάνατο ή ζημιά στο σώμα τους. Καθώς όλα είναι ψηφιακά, αν ένας παίκτης χάσει την ζωή του τότε μετατρέπεται σε βροχή χρυσών νομισμάτων που απλώνονται με χάρη στο έδαφος.
Ως ομάδα, καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τρία διαφορετικά builds με το καθένα να χρησιμεύει σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Συγκεκριμένα, το Light Build μας δίνει πρόσβαση σε έναν μικρόσωμο χαρακτήρα με σχετικά λίγους πόντους ζωής αλλά εκεί που θυσιάζεται η ζωή και τα δυνατά όπλα αποκτούμε ευελιξία και ταχύτητα. Αυτή η επιλογή απευθύνεται κυρίως σε όσους θέλουν να κινούνται συνεχώς στο χώρο, να αποσυντονίζουν τους αντιπάλους και να χτυπάνε με snipers από απόσταση ή να διανύουν αποστάσεις πιο γρήγορα. Το Medium Build είναι ο ενδιάμεσος σταθμός αφού μπορεί να γίνει είτε το support της ομάδας με ικανότητες επούλωσης τραυμάτων, ο φύλακας με ικανότητες όπως turret placement και mines, είτε το DPS με όπλα όπως AK47 και Shotguns. Τελευταίο, το Large Build μας δίνει πρόσβαση σε ένα πιο μεγαλώσωμο avatar που κάλιστα αποτελεί το ‘tank’ της ομάδας λόγω των ασπίδων που μπορεί να ενεργοποιήσει, της αρκετά μεγάλης ζωής του και των όπλων που κουβαλάει. Ωστόσο, είναι και ο πιο αργοκίνητος απ’όλους.
Κάθε ομάδα αποτελείται από τρία μέλη και δεν υπάρχουν περιορισμοί στις επιλογές μας. Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να δημιουργήσουμε ομάδες με τρεις ίδιες κλάσεις ή συνδυασμούς. Θα υπάρξουν περιπτώσεις όπου θα δούμε ομάδες ίδιων avatars να λειτουργούν καταπληκτικά και να εξολοθρεύουμε με ευκολία τους εχθρούς μας ενώ άλλες φορές μια πιο ισορροπημένη επιλογή ίσως να είναι η καλύτερη. Το ρίσκο σε αυτές τις επιλογές γίνεται εμφανές μόνο κατά την διάρκεια του αγώνα αφού δεν γνωρίζουμε τις επιλογές των αντίπαλων ομάδων.
Πέρα όμως από το μέγεθος του avatar σημασία έχει και ο εξοπλισμός που θα επιλέξουμε. Με τρια διαφορετικά skills, έξι περίπου διαφορετικά όπλα και άλλα τόσα gadgets γρήγορα καταλαβαίνουμε πως θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας τα loadouts των άλλων παικτών της ομάδας μας και να διαμορφώνουμε τον εξοπλισμό μας με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζουμε την επιβίωση αλλά και την δύναμη μας. Για παράδειγμα, ο Light είναι ο πιο γρήγορος παίκτης της ομάδας μας οπότε πρέπει να εξασφαλίζουμε ότι θα μένει ζωντανός ώστε να πηγαίνει γρήγορα στο στόχο της αποστολής. Ο Heavy/Large λειτουργεί ως ασπίδα για την υπόλοιπη ομάδα εφόσον έχει το skill εξοπλισμένο ενώ ο Medium με τα Healing Beams και τους απινιδωτές εξασφαλίζει την υγεία της ομάδας και το πόσο γρήγορα γίνεται revive ο συμπαίκτης του.
Ξεκινώντας το παιχνίδι, θα δούμε πως τα διάφορα skills, όπλα και gadgets δεν είναι ξεκλειδωμένα από την αρχή. Αυτό σημαίνει πως μόνο παίζοντας παιχνίδια και ολοκληρώνοντας τα διάφορα Missions θα μπορούμε να μαζέψουμε χρήματα για να ξεκλειδώσουμε νέα αντικείμενα. Ευτυχώς, το γεγονός ότι είναι free-to-play δεν παίζει κανέναν ρόλο στο πόσο γρήγορα τα ξεκλειδώνουμε αφού το νόμισμα που μαζεύουμε είναι περιορισμένο για την κάθε μέρα και μπορούμε να το βρούμε μόνο παίζοντας αγώνες. Το νόμισμα για τα cosmetics είναι διαφορετικό και το δαπανούμε στο αντίστοιχο κατάστημα.
Κάθε αντικείμενο, κάθε όπλο, κάθε ικανότητα έχει ξεχωριστή χρησιμότητα και μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για να νικήσουμε σε έναν αγώνα. Όμως, το οπλοστάσιό μας είναι μόνο ένα μικρό στοιχείο από το σύνολο που απαρτίζουν τον τίτλο. Εξάλλου, το THE FINALS είναι ένα multiplayer shooter όπου η κίνηση και η τοποθέτησή μας παίζουν εξίσου καθοριστικό ρόλο. Ευτυχώς, ο σχεδιασμός του gameplay είναι τέτοιο που ακόμα και αν τρέχουμε με τον Heavy δεν καταλαβαίνουμε ιδιαίτερη διαφορά πέρα από το μέγεθος και την ικανότητά μας να σπάμε τα πάντα. Κάθε χάρτης έχει μια πλειάδα από εμπόδια, jump pads και καλώδια που γρήγορα μας πάνε στην δράση – και τι δράση είναι αυτή!
Σφαίρες αρχίζουν να βρέχουν από κάθε μεριά, οι εχθροί μας κάνουν “σάντουιτς” και εμείς μένουμε καλυμμένοι και αναρωτιόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε για να σωθούμε. Η ομάδα μας είναι περιορισμένοι, πεθαίνουν με μόλις λίγες σφαίρες και μένουμε εμείς πίσω. Αξίζει το “team wipe” και ο έξτρα χρόνος αναμονής ή τα ρισκάρουμε όλα για όλα και γινόμαστε πιο άνετοι στις ικανότητές μας; Αυτά τα έρωτήματα βρίσκονται στο προσωπικό μας επίκεντρο και αν κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια το αίσθημα που μένει πίσω είναι αρκετό για να μας κάνει να παίζουμε ξανά και ξανά, μέχρι τουλάχιστον να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας.
To πιο διασκεδαστικό στοιχεία του THE FINALS όμως, είναι το εξαιρετικά συναρπαστικό σύστημα καταστροφής, επιτρέποντας μας να κατεδαφίσουμε τοίχους, δάπεδα, ακόμα και ολόκληρες κατασκευές. Αυτό το χαρακτηριστικό προσθέτει ένα στρώμα στρατηγικής και ατελείωτου χάους, επιτρέποντας στις ομάδες να χρησιμοποιήσουν δημιουργικά την καταστροφή για να περικυκλώσον ή να εγκλωβίσουν τους αντιπάλους τους, να επιτεθούν από απροσδόκητες γωνίες ή να κρύψουν στόχους μέσα στα ερείπια. Η δυναμική φύση του συστήματος καταστροφής δεν χρησιμεύει μόνο ως ψυχαγωγία, αλλά αλλάζει και την πορεία των αγώνων, καθώς οι παίκτες πρέπει να προσαρμοστούν στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Ωστόσο, οι στρατηγικές επιλογές που γίνονται κατά τη διάρκεια της καταστροφής, όπως το σπάσιμο των τοίχων για γρήγορη απόδραση ή η χρήση τους για την εξασφάλιση στόχων, έχουν συνέπειες, εισάγοντας ένα ρευστό και συνεχώς εξελισσόμενο τοπίο που διαμορφώνει την εμπειρία του παιχνιδιού.
To παιχνίδι προσφέρει μια καθηλωτική εμπειρία που επικεντρώνεται στην κίνηση και την ομαδικότητα αλλά όταν η ισορροπία σε αυτά τα δύο χαθεί τότε αρχίζει το “snowballing”. Για παράδειγμα, οι Heavy διαγωνιζόμενοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην μετακίνηση λόγω της χαμηλότερης ταχύτητάς τους και της έλλειψης κάποιου αντίστοιχου gadget, ειδικά σε χάρτες όπως το Skyway Stadium με επικίνδυνες παγίδες και πιθανές περιοχές παγίδευσης ή το κενό που κάλλιστα μπορεί να μας σκοτώσει αν δεν προσέχουμε τι καταστρέφουμε.
Το Quick Cash είναι το βασικό game mode. Αναφερόμαστε έτσι εδώ μιας και εκεί ο έλεγχος του χώρου είναι σημαντικός. Εδώ, στην αρχή του αγώνα δίνεται ένα Vault που κάποια ομάδα πρέπει να πάει να το ξεκλειδώσει. Αφού ξεκλειδωθεί θα πρέπει να πάμε στο ATM για να κάνουμε κατάθεση και να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για να πάρουμε τα λεφτά στον λογαριασμό μας. Η ομάδα με 20,000 στο τέλος του αγώνα, νικάει.
Επιστρέφοντας στα προβλήματα της ισορροπίας της ομάδας, ο έλεγχος του χώρου στο Quick Cash έχει σημασία μόνο κατά τη φάση του deposit, καθιστώντας τις προσπάθειες για το ξεκλείδωμα του vault ή το κηνύγι μέχρι το ATM ασήμαντες. Μια περίεργη αντίθεση εντοπίζεται και στα Tournament και Cash Out mode, όπου ανταμειβόμαστε με ενέργειες που σχετίζονται με το ATM, παρέχοντας μια πιο ουσιαστική δυναμική στον αγώνα, αλλά με αρκετό ρίσκο. Συγκεκριμένα, αν σκοτώσουμε άλλους παίκτες γύρω από το ΑΤΜ λαμβάνουμε μικρά ποσά ενώ αν καταφέρουμε να κάνουμε κάποιο Team Wipe η ομάδα αυτή χάνει -30% του συνολικού ποσού της.
Αυτά τα παραστρατήματα αντιμετωπίζονται ελαφρώς στο Bank It Mode όπου οι παίκτες κλέβουν νομίσματα που ρίχνουν οι εχθροί ή τα vaults και πάνε να τα καταθέσουν σε θέσεις στον χάρτη που αλλάζουν ανά ενάμιση λεπτό. Αυτό το mode δίνει λιγότερη έμφαση στην ομαδικότητα και περισσότερο στην αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα μεταξύ των παικτών. Εδώ έχουμε πιο έντονες μάχες με την καταστροφή να είναι ασταμάτητη αλλά να παίζει λιγότερο ρόλο απ’ότι στα άλλα modes.
Ακόμα και με αυτές τις ατέλειες όμως, η βασική λούπα του THE FINALS είναι κάτι παραπάνω από εθιστική. Η δυνατότητα να καταστρέφουμε τα πάντα γύρω μας και να χρησιμοποιούμε την καταστροφή προς όφελός μας είναι ένα από τα στοιχεία που εύκολα μας ωθεί στο να παίξουμε ξανά και ξανά. Ειδικά όταν υπάρχουν στιγμές όπως το να βάζεις jump pad κάτω από το ATM και να καταστρέφεις το έδαφος ώστε να αρχίσει να πηδάει το μηχάνημα πάνω σε αυτό – και έτσι να μην μπορεί κανένας να το κλέψει.
Σε ένα θέμα που θα ήθελα να σταθώ και μου έκανε αρκετή εντύπωση είναι πως οι announcers έχουν voiceovers από Α.Ι. κάτι που ένα έμπειρο αυτί μπορεί να διακρίνει. Ο μονοτονικός ήχος της φωνής τους και η απουσία συναισθημάτων τους μας οδηγεί εύκολα σε αυτό το συμπέρασμα. Η Embark Studios χρησιμοποίησε λοιπόν, ΑΙ τεχνολογία για να δημιουργήσει τις φωνές των announcers προκαλώντας αρκετά ερωτήματα για το μέλλον της βιομηχανίας και των εργαζόμενών της. Ωστόσο, γρήγορα θα καταλάβουμε πως πέρα από κάποιες βασικές γραμμές διαλόγου, δεν υπάρχουν πολλά που το A.I. έχει να πει. Βέβαια, από την άλλη, το concept του Α.Ι. σε ένα τέτοιο αγώνισμα το οποίο διαδραμματίζεται σε έναν ψηφιακό κόσμο ίσως ταιριάζει περισσότερο απ’ότι πιστεύουμε.
Το THE FINALS παρουσιάζεται, όπως είπαμε, ως ένα Game Show ενός ψηφιακού παιχνιδιού αλλά η παρουσίασή του και τα γραφικά του έχουν μια ασυνέπεια. Η έμφαση του παιχνιδιού σε καθαρά, μοντέρνα γραφικά έρχεται σε σύγκρουση με το respawn, που μας βγάζει ένα pixelated “Insert coin” σε στυλ arcade της δεκαετίας του ’80. Διαφορετικά, αυτή η οπτική ουδετερότητα μπορεί να είναι σκόπιμη, επιτρέποντας μια μεγάλη ποικιλία όπλων και skins που είναι κοινά στα σύγχρονα FPS να υιοθετούνται σε αυτόν τον κόσμο όπου η θεματική συνέπεια και η καλλιτεχνική ακεραιότητα συχνά περνάνε σε δεύτερη μοίρα για να φιλοξενήσουν ένα πιο ευρύ φάσμα εμφανίσεων.
Παρά την ανάμεικτη εμφάνισή του, το ΤΗΕ FINALS τρέχει ικανοποιητικά καλά σε μια ευρεία γκάμα συστημάτων. Στο δικό μας σύστημα που απαρτίζεται από έναν επεξεργαστή AMD Ryzen 7 5800X3D, μια κάρτα γραφικών NVIDIA RTX 3060 12GB και μνήμη RAM 32GB σε δίσκο SSD δεν αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερες πτώσεις στο μεγαλύτερο μέρος ενός αγώνα. Βέβαια, όταν οι εκρήξεις ήταν ασταμάτητες και τα κτήρια είχαν γίνει συντρίμμια, υπήρχε μια αισθητή πτώση που ευτυχώς δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην ολοκλήρωση του εκάστοτε παιχνιδιού.
Σε γενικές γραμμές, το THE FINALS της Embark Studios είναι μια τίμια πρώτη προσπάθεια που η σημαία του “free-to-play” το βοηθάνε να επεκταθεί και να αναπτυχθεί αρκετά γρήγορα. Είναι ένας τίτλος που προσφέρει ώρες και στιγμές μεγάλης διασκέδασης ειδικά αν το παίζουμε με παρέα – ναι, ξέρουμε, με παρέα όλα είναι ωραία. Εδώ όμως, υπάρχει ένας τίτλος που πρέπει να χτιστεί κι’άλλο για να αξίζει τον χρόνο μας ή να θέλουμε να παίζουμε μόνοι μας. Ναι μεν, υπάρχει Battle pass που μας ανταμείβει με αντικείμενα αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να επενδύσουμε πάνω σε αυτό.
