H κυκλοφορία του Monster Hunter World πριν από μερικά χρόνια σηματοδότησε μια νέα αρχή για το πασίγνωστο franchise της Capcom καθώς έφερε το κηνύγι τεράτων σε μια νέα γενιά συστημάτων όπως το PS4, το Xbox One αλλά και τους υπολογιστές. Πολλοί ήταν εκείνοι που αγόρασαν το παιχνίδι για να φτιάξουν μια ιστορία σε έναν μεγάλο, πανέμορφο κόσμο γεμάτο κινδύνους, αξιοθέατα, και μυστικά. Και το Multiplayer του ήταν ένας από τους παράγοντες που ενίσχυσαν το ‘replay value’ του με ακόμα περισσότερες αποστολές, τέρατα για να κηνυγήσουμε, crossover events με άλλα αγαπημένα παιχνίδια όπως το Devil May Cry, το The Witcher και το Final Fantasy, αλλά και ένα μεγάλο expansion που προσθέτει αρκετό περιεχόμενο και νέους μηχανισμούς σε ένα ήδη πλούσιο παιχνίδι.
Έχοντας δαπανήσει εκατοντάδες ώρες κηνυγώντας τέρατα προκειμένου να φτιάξω τον καλύτερο εξοπλισμό, η επιστροφή μου στο Iceborne ήταν καλύτερη από ποτέ. Το Iceborne μας ταξιδεύει σε μια νέα παγωμένη περιοχή γεμάτη νέα τέρατα που είναι ανθεκτικά στο κρύο, αλλά και περιεχόμενο που απευθύνεται κυρίως σε έμπειρους παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν τους νέους κηνυγούς καθώς όπως αποδεικνύεται μπορούμε να ευχαριστηθούμε τα νέα στοιχεία είτε είμαστε έμπειροι είτε νέοι παίκτες.
Το νέο κεφάλαιο στην ιστορία του Iceborne είναι αρκετά μεγάλο και για μια ακόμα φορά μιλάει για τους κινδύνους που φέρει στο οικοσύστημα η εισβολή μερικών ξένων τεράτων. Με περίπου 3 ώρες cutscenes και αρκετά Story Quests που θα μας δώσουν μια εικόνα των νέων απειλών, οι εξερευνητές του νέου κόσμου θα ανακαλύψουν την παγωμένη περιοχή του Hoarfrost Reach η οποία περιέχει και το νέο Seliana Hub, μια βάση γεμάτη νέα κτήρια, αξιαγάπητους NPCs και μίνι παιχνίδια για να ασχοληθούμε. Η προσθήκη του μας θυμίζει τα διαφορετικά Hubs στο βασικό παιχνίδι (αν θεωρήσουμε πως το Event Hub είναι διαφορετική οντότητα) ή αυτά του Monster Hunter Generations.
H εξερεύνησή μας στον κόσμο του Hoarfrost Reach δεν είναι εύκολη υπόθεση και αυτό φαίνεται ήδη από τα πρώτα λεπτά. Αφού βγάλουμε από την μέση τα πρώτα exploration quests, θα αντιμετωπίσουμε νέα και παλιά ή παραλλαγμένα τέρατα, αλλά και καινούργιους δράκους που θα αποδειχθούν πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις απ’ ότι περιμέναμε. Αν αποφασίσουμε να ολοκληρώσουμε τις αποστολές μόνοι μας τότε θα πρέπει να προετοιμαστούμε για ένα απαιτητικό ταξίδι αφού ο εξοπλισμός που αποκτήσαμε στο βασικό παιχνίδι δεν είναι αρκετός για να μας προστατεύσει.
Εξάλλου για να μπορέσουμε να ανοίξουμε το περιεχόμενο του Iceborne θα πρέπει να έχουμε ολοκληρώσει την ιστορία και να έχουμε φτάσει το Hunter Rank 16. Ίσως είναι λίγο εκνευριστικό το γεγονός ότι πρέπει κάποιος να παίξει όλη την ιστορία πριν ανοίξει το νέο περιεχόμενο, αλλά μπορώ να καταλάβω πως η Capcom ήθελε να μας προετοιμάσει κατάλληλα για τις προκλήσεις που μας περιμένουν.
Το Master Rank που αποτελεί το νέο επίπεδο δυσκολίας των Quests, ίσως μας θυμίσει τα αντίστοιχα G-Rank Quests των πιο παραδοσιακών τίτλων της σειράς. Αυτού του είδους οι αποστολές θα καθορίσουν αν όντως είμαστε ικανοί αφού ακόμα και βασικά τέρατα γίνονται πολύ πιο δυνατά και πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Παρόλα αυτά, κανένα τέρας δεν είναι παντοδύναμο και ευτυχώς μπορούμε να διακρίνουμε τις δυνατές επιθέσεις από μια πληθώρα κινήσεων και προετοιμασιών απ’ την μεριά τους. Προσέχοντας τον εξοπλισμό και προγραμματίζοντας τις κινήσεις μας, αλλά και χρησιμοποιώντας όλα όσα μάθαμε στο παρελθόν δεν θα ‘ζοριστούμε’ ιδιαίτερα στο να κηνυγήσουμε ακόμα και τα πιο επικίνδυνα πλάσματα. Απλά, θα πρέπει να ξέρουμε πότε θα είμαστε πιο επιθετικοί και πότε πιο αμυντικοί.
Όπως γίνεται και με το G-Rank των παλιών παιχνιδιών, έτσι και εδώ, το Master Rank φέρνει νέα Master Rank Armor Sets που δυναμώνουν την άμυνά μας και μας δίνουν πρόσβαση σε νέα χαρακτηριστικά και δυνάμεις, νέα Master Rank Weapons που φέρουν μεγαλύτερη επιθετική ικανότητα, αλλά και νέα Master Rank Ingredients που πέφτουν από τα τέρατα όπως Cortexes, Chines και Thickhides. Αυτά τα υλικά είναι απαραίτητα αν θέλουμε να αναβαθμίσουμε τον εξοπλισμό μας.
Ομολογώ πως ήταν πολλές οι φορές που κουβαλήθηκα στην βάση μετά από μια ξαφνική επίθεση, καθώς δεν ήμουνα αρκετά προετοιμασμένος και ο εξοπλισμός μου ήθελε σίγουρα αλλαγή. Αλλά όταν κατάφερα να ολοκληρώσω κάμποσες αποστολές και να φτιάξουμε το πρώτο πλήρες Master Rank Set τότε τα πράγματα γίναν πιο εύκολο. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και το νέο Clutch Claw που τόσο καιρό δεν ήξερα ότι το είχα τόσο ανάγκη. Με αυτό το εργαλείο μπορούμε να καβαλήσουμε ένα τέρας χωρίς να πρέπει να του επιτεθούμε όσο είμαστε στον αέρα. Με πιο απλά λόγια το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ρίξουμε το Clutch Claw πάνω του και να γραπωθούμε πάνω του σαν αρπακτικό.
Τα νέα τέρατα, μαζί με πιο γνωστά που κάνουν δυναμική επιστροφή όπως το Glavius και Tigrex, κλέβουν την παράσταση και μας προσφέρουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία που δικαιολογεί την ‘τσιμπημένη’ τιμή της επέκτασης. Φυσικά, δεν λείπουν τα Main & Optional Quests αλλά και τα observations που σπάνε λίγο την ροή του κηνυγιού με πιο ερευνητικές αποστολές που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τον κόσμο.
Ενώ το να εξερευνήσουμε μόνοι μας είναι μια βιώσιμη προοπτική, το Monster Hunter World Iceborne εξακολουθά να αποκτά “άλλον αέρα” όταν παίζουμε με άλλους παίκτες ή φίλους μας. Το multiplayer που διατηρεί τα συστήματα του βασικού παιχνιδιού, παραμένει το highlight του gameplay με το drop-in/drop-out mechanic του και μας βοηθάει να ολοκληρώσουμε τις προκλήσεις με την βοήθεια πιο έμπειρων κηνυγών. Η Capcom συνεχίζει να φροντίζει για τους παίκτες της θέτοντας διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας ανάλογα με τον αριθμό των παικτών στις αποστολές. Για παράδειγμα, όταν θα παίζουμε μόνοι μας τα τέρατα είναι ρυθμισμένα ώστε να είναι πιο αδύναμα σε σχέση με το αν παίζουμε με άλλον έναν ή περισσότερους παίκτες. Αυτός είναι ένας στάνταρ μηχανισμός σε παιχνίδια του είδους, και μπορώ να πω με ασφάλεια πως εδώ δεν είναι τόσο άδικο αλλά αντιθέτως ανταμείβει την ομαδικότητα και την ικανότητα των παικτών.
Αλλά όλα τα παραπάνω είναι ήδη γνωστά, αν αναλογιστούμε πως το Iceborne κυκλοφορεί στις κονσόλες εδώ και μερικούς μήνες και ήδη έχει δεχθεί content updates και νέα raids με νέα μεγάλα αφεντικά. Μέσα σε αυτά είχαμε και την προσθήκη του Rajang, του “Super Saiyan” του Monster Hunter καθώς και το δυνατό raid του Safi’jiiva.
Και παρά την καθυστέρηση του PC Port, δεν μπορούμε να πούμε πως η απόδοση του τίτλου στους υπολογιστές είναι και αυτή που περιμέναμε. Για πολλούς παίκτες – ανάμεσα και εμείς – η εμπειρία του παιχνιδιού έγινε πιο ‘δύσκολη’ καθώς το παιχνίδι άρχισε να χρησιμοποιεί σχεδόν όλη την ισχύς του επεξεργαστή μας (με διάφορες περιπτώσεις να αναφέρουν 100% χρήση του) και με την Capcom να ερευνεί το θέμα, μαζί με τις πρόσφατες καταγγελίες ότι το παιχνίδι σβήνει τα Cloud saves του παιχνιδιού από τους servers του steam.
Ωστόσο, έχουμε και τα HD Texture packs και διάφορες αλλαγές, με την ομάδα ανάπτυξης να μας προσφέρει την δυνατότητα να αλλάξουμε τα Key bindings για να ανταποκρίνονται στις νέες ικανότητες. Το ποντίκι και το πληκτρολόγιο είναι ο πιο βολικός τρόπος για τους υπολογιστές με το Iceborne να αλλάζει σχεδόν τα πάντα στον χειρισμό του υποχρεώνοντάς μας παράλληλα να ξανακοιτάξουμε και να ρυθμίσουμε τα κουμπιά μας ώστε να μην έχουμε διπλότυπα inputs.
Εκτός από τις νέες προσθήκες όμως έχουμε και μια αναλυτική λίστα αλλαγών και επιδιορθώσεων που αναμένεται να βελτιώσουν κατά πολύ την συνολική εικόνα του τίτλου – κάτι που δυστυχώς δεν είδαμε. Στα settings έχουμε και την προσθήκη παραπάνω επιλογών όπως την ποιότητα του χιονιού και άλλων χαρακτηριστικών που εντοπίζονται στο expansion.
Το Monster Hunter World: Iceborne φέρνει αρκετό νέο περιεχόμενο σε ένα ήδη πλούσιο παιχνίδι, αλλά η απόδοσή του μας αφήνει να ζητάμε το κάτι παραπάνω από την ομάδα ανάπτυξης. Η επέκταση κυκλοφορεί εδώ και αρκετούς μήνες για κονσόλες αλλά απ’ότι φαίνεται δεν ήταν αρκετό για να λάβουμε μια πιο ισορροπημένη εμπειρία. Αν θυμάστε, στο παρελθόν η Capcom δικαιολόγεισαι την καθυστέρηση του τίτλου ως κάτι αναγκαίο για να μπορέσει η ομάδα ανάπτυξης να κάνει το παιχνίδι πιο αποδοτικό και καλύτερο για τα σύγχρονα (και μη) συστήματα. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που δεν έγινε αφού ήδη πολλοί παίκτες αναφέρουν προβλήματα τα οποία έχουν παραμείνει άλυτα μέχρι και σήμερα (και είναι προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και οι ίδιοι).
Πιθανόν οι κονσόλες να αποτελούν ακόμα προτεραιότητα για τις μεγάλες εταιρείες παρά τις δηλώσεις για το αντίθετο – δηλαδή πως και κονσόλες και υπολογιστές αποτελούν προτεραιότητα – με αποτέλεσμα να θέλουμε να παίξουμε σε PS4 παρά σε PC. Και είναι κρίμα, αν αναλογιστούμε πως την περασμένη χρονιά είδαμε τίτλους όπως το Resident Evil 2 Remake που άρχιζαν να αλλάζουν την ματιά μας για την εταιρεία προς το καλύτερο.
Ευχαριστούμε την CD Media SΑ για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
