Είχα πολλά χρόνια να παίξω κάποιο παιχνίδι της σειράς WWE. Έχω πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αντίστοιχα παιχνίδια στο Playstation και ομολογώ πως με την αλλαγή των γενεών σταμάτησα να παίζω για διάφορους λόγους. Ωστόσο, έβλεπα μια στο τόσο μερικούς αγώνες του Undertaker, του John Cena ή του Rey Mysterio αλλά τα τελευταία χρόνια έχω χάσει λίγο “την μπάλα” με τα όσα γίνονται και όλους τους παλαιστές που έχουν προστεθεί σε αυτά τα 40 χρόνια της διοργάνωσης. Βέβαια, δεν μπορώ να κρύψω το ενδιαφέρον μου για το παρόν του WWE, παρά τα όσα ακούγονται τον τελευταίο καιρό για τον Vince McMahon ο οποίος πλέον δεν αποτελεί κομμάτι του.
Τo WWE 2K20 πέρασε στην ιστορία ως το πιο “χαλασμένο”, το πιο προβληματικό και το πιο κακό παιχνίδι της σειράς, κάτι που οδήγησε την ομάδα ανάπτυξης σε μια προσπάθεια να “μαζέψει τα σπασμένα” και να προσπαθήσει να βελτιώσει τις προσπάθειές της με τους μελλοντικούς τίτλους. Αν και χρειάστηκε λίγος καιρός για να ανακάμψει, οι εκδόσεις των 2022 και 2023 κατάφεραν να στήσουν τα θεμέλια για μια πιο ισορροπημένη εμπειρία το 2024. To WWE 2K24 γιορτάζει τα 40 χρόνια της διοργάνωσης φέρνοντας ένα μεγάλο roster παλαιστών από το 1983 μέχρι και σήμερα ενώ παράλληλα διηγείται τις ιστορίες που έχουν υπωθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Το WWE 2K24 έρχεται ως βελτίωση και όχι ως επανάσταση στην σειράς, χτίζοντας όπως είπαμε πάνω στα γερά θεμέλια που έθεσε ο προκάτοχός του. Το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι το μεγάλο roster με 200+ προσωπικότητες (αλλά και παραλλαγές τους), προσφέροντας μια ολοκληρωμένη σύνθεση για να διαλέξουμε. Η δράση κατά την διάρκεια του αγώνα παραμένει όμως το επίκεντρο που βελτιώνεται με νέους μηχανισμούς και χειρισμό. Η ρευστότητα των αλυσιδωτών κινήσεων που εξαπολύομαι φαίνεται πιο απρόσκοπτη, επιτρέποντας στους παίκτες να μιμηθούν την κλιμάκωση ενός πραγματικού αγώνα με μια μεγάλη ποικιλία από σετ προσαρμοσμένα σε διαφορετικές θέσεις στo ring αλλά και έξω από αυτό.
Ομολογώ πως μόλις άνοιξα το παιχνίδι, είχα μερικές ανησυχίες για το τι θα αντικρύσω. Εξάλλου, ως μια ετήσια κυκλοφορία – όπως και σχεδόν όλα τα Sports Games της 2K – θα μπορούσε να είναι πάλι βιαστικό και “πεταμένο”. Παρά όμως μερικά από τα προβλήματα που εντόπισα κατά την διάρκεια του gameplay, όπως μερικά χαζά animations, κινήσεις από τους NPCs που δεν έχουν λογική ή μερικά glitches που μας απομακρύνουν από την αληθοφάνεια ή το immersion της εμπειρίας. Παρόλα αυτά όμως, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μας μιλούν για ένα πιο “καλοδουλεμένο” έργο παρά μια κακή μετάφραση. Δεν υπάρχουν ρίσκα ή καινοτομίες καθώς το WWE 2K24 επικεντρώνει στο να βελτιώσει τα ήδη υπάρχοντα συστήματα και να διατηρήσει modes που μπορεί να μας αρέσανε.
Πολλά κλασικά game modes, που είδαμε και στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς επιστρέφουν, όπως το MyRise και το 2Κ Showcase. Για ακόμα μια φορά, το MyRise επικεντρώνεται είτε στο ταξίδι ενός superstar προς την κορυφή, ξεκινώντας από το WWE Performance Center μέχρι και το απόγειο του. Μπορούμε να δούμε την πορεία ενός υπάρχοντος ταλέντου από την διοργάνωση και να παρακολουθούμε αγώνες γύρω από την πρόοδό τους ή να φτιάξουμε τον δικό μας παλαιστή και να τον οδηγήσουμε προς τα διάφορα πρωταθλήματα. Η δημιουργία του παλαιστή μας διακρίνεται από λεπτομέρεια μιας και υπάρχουν αρκετές επιλογές παραμετροποίησης με αποτέλεσμα να φτιάχνουμε όμορφα πρόσωπα ή ακόμα και αστεία…τερατόμορφα πλάσματα.
Tο franchise επαναφέρει και το Showcase mode, αυτή τη φορά με επίκεντρο τα εμβληματικά γεγονότα της WrestleMania. Θα βρεθούμε σε μια σειρά αγώνων που αποτίουν φόρο τιμής σε θρυλικές στιγμές της ιστορίας της WrestleMania, με στόχους που πρέπει να εκπληρωθούν στην πορεία, κατά την διάρκεια των αγώνων. Πριν από κάθε αγώνα, η ιστορία του παρουσιάζεται ως κλιπ σε στυλ ντοκιμαντέρ ενισχύοντας την αφήγηση, παρέχοντας παράλληλα πλαίσιο και εικόνα για τη σημασία κάθε αγώνα. Αυτό το mode είναι και το αποκορύφωμα του παιχνιδιού, καθώς συνδυάζει άψογα το gameplay με το ιστορικό υπόβαθρο της σειράς, δίνοντάς μας μια καλύτερη ματιά στην εξέλιξή της. Είναι σαν να βλέπουμε ένα διαδραστικό ντοκιμαντέρ.
Άλλο ένα game mode που επιστρέφει είναι και το Universe Mode το οποίο παρέχει στους παίκτες μια εξαιρετικά προσαρμόσιμη sandbox εμπειρία, παρουσιάζοντας δύο ξεχωριστές υπολειτουργίες: τα Classic και Superstar Modes, που συμπληρώνονται από ένα εκτεταμένο roster. Στην κλασική λειτουργία, το παιχνίδι προσφέρει περίπλοκα δημιουργικά εργαλεία που δίνουν τη δυνατότητα στους παίκτες να σχεδιάζουν σχολαστικά τα πάντα, από ζώνες πρωταθλήματος και παλαιστές μέχρι αρένες και σετ κινήσεων. Από την άλλη, στο Superstar Mode, οι παίκτες βυθίζονται στο ταξίδι του δικού τους παλαιστή, καθώς περιηγούνται σε αγώνες, καλλιεργούν αντιπαλότητες και ανταγωνίζονται για τίτλους κύρους όπως το Intercontinental Championship. Αυτή η λειτουργία παρέχει μια συναρπαστική εμπειρία αφήγησης, επιτρέποντας στους παίκτες να εμβαθύνουν στις περιπλοκές της επαγγελματικής πάλης, από το χτίσιμο προσωπικοτήτων έως την εμπλοκή σε έντονους ανταγωνισμούς, ενισχύοντας τελικά το συνολικό βάθος στην εμπειρία αυτή.
Φυσικά, από τα υπάρχοντα game modes δεν λείπει και το MyGM που μας προσφέρει την ευκαιρία να αναλάβουμε το ρόλο του Γενικού Διευθυντή που επιβλέπει μία από τις πέντε διάσημες επωνυμίες WWE: RAW, Smackdown, NXT, WCW ή ECW. Έχοντας ως αποστολή την ενορχήστρωση της επιτυχίας του σόου σε μια περίοδο 15 εβδομάδων που προηγείται της Wrestlemania, συμπεριλαμβανομένων των pay-per-view γεγονότων, καλούμαστε να αναδείξουμε τις οργανώσεις παίρνοντας τις κατάλληλες αποφάσεις που θα φέρουν ακόμα περισσότερο κόσμο στα στάδια ή στις τηλεοράσεις.
Το mode αυτό απευθύνεται κυρίως σε όσους θέλουν να βρίσκονται στα παρασκήνια και να αναλαμβάνουν τον ρόλο κάποιου γενικού manager και όχι του παλαιστή, μιλώντας έτσι στην καρδιά ενός λάτρη management παιχνίδια (σαν τα Football Manager κ.λ.π.). Η ευθύνη της διαχείρισης τόσο των superstars και του προϋπολογισμού γίνεται κάλιστα μια ελκυστική πρόκληση καθώς η εξισορρόπηση των περιπλοκών της απόκτησης ταλέντων, της ανάπτυξης της ιστορίας και των οικονομικών περιορισμών προσθέτει με ευκολία ένα ακόμα στρατηγικό στοιχείο στο gameplay.
Σαν τίτλος της 2K, δεν λείπουν και οι κάρτες παλαιστών, με τις οποίες δημιουργούμε την δική μας ομάδα μέσα από card packs. Η βασική εμπειρία του MyFaction περιστρέφεται γύρω από τη σταδιακή ενίσχυση της ομάδας μας μέσω επαναλαμβανόμενου παιχνιδιού, που συχνά απαιτεί εκτεταμένο grinding ή την επιλογή επιτάχυνσης της προόδου μέσω συναλλαγών με πραγματικά χρήματα. Εδώ έχουμε και την εισαγωγή του online QuickPlay και του ανανεωμένου Faction Wars 2.0 με ενσωμάτωση των πραγματικών φατριών και την εισαγωγή έντονων 4v4 αγώνων. Είναι ένα mode που προσωπικά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν το “gacha” στοιχεία των card packs αλλά μπορώ να καταλάβω το εθιστικό αίσθημα της απόκτησης του αγαπημένου παλαιστή και τον σχηματισμό μιας δυνατής ομάδας.
Ωραία όλα αυτά, αλλά πως είναι το βασικό gameplay loop του νέου τίτλου; Πως είναι η γραφική του απεικόνιση, η απόδοσή του και κυρίως – υπάρχουν προβλήματα που “το κρατάνε πίσω”;
Το WWE 2K24 είναι ένα πιο εντυπωσιακό, γραφικά, παιχνίδι και παραμένει ίσως το καλύτερο του είδους, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα. Τα μοντέλα των παλαιστών προσπαθούν να παραμείνουν όσο πιστά γίνεται σε αυτούς που απεικονίζουν με αρκετές λεπτομέρειες τόσο στα ρούχα όσο και στα στοιχεία του προσώπου τους. Με μια πρώτη ματιά μπορούμε να ξεχωρίσουμε αρκετούς αθλητές όπως τον Undertaker, τον Roman ή τον Cody Rhodes αλλά παρατηρήσαμε και στιγμές που κάποιες από τις λεπτομέρειες γίνονταν λίγο και πιο…θολές.
Όσο για τους αγώνες, το παιχνίδι προσθέτει αρκετές αλλαγές και προσθήκες όπως αυτές των Super Finishers και μερικά minigames για την αποφυγή ή την απόκρουση κινήσεων ή για να ξεφύγουμε από κάποιο pin. Ωστόσο, στην ταχύτητη των επιθέσεων και την ένταση του αγώνα, είναι εύκολο να χάσουμε το παραθυράκι για να πατήσουμε αυτά τα κουμπιά οπότε είναι και πιο εύκολο να μείνουμε ανοιχτοί σε μεγάλες και βαριές επιθέσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους αντιπάλους μας οπότε είναι συνετό να τους “καταστρέφουμε” με την πρώτη ευκαιρία. Οι μικρότερες τροποποιήσεις αφορούν άλλα τμήματα ενός αγώνα όπως τα “παράνομα” tag-teams και άλλοι, εξωτερικοί παλαιστές που σε σημεία του αγώνα μπορεί να τραβήξουν τον αθλητή μας προς το μέρος τους και να τους προκαλούν την στιγμή που ο σύμμαχός τους έρχεται από πίσω μας για μια “sneaky” επίθεση. Εκεί, πολύ απλά, αν είμαστε προσεκτικοί μπορούμε να αποφύγουμε και να τιμωρήσουμε αυτή την ασέβεια.
Επιλέγοντας το Play, που είναι το βασικό quickplay option, μπορούμε να επιλέξουμε τους κανόνες του αγώνα, πόσοι μπορούν να συμμετέχουν αλλά και το είδος του αγώνα. Είδη όπως Special Referees, Ambulance, Backstage και αντίστοιχοι αγώνες επιστρέφουν στο WWE 2K24 και αποτελούν γρήγορα και το επίκεντρο του ενδιαφέροντος αφού μας επιτρέπουν να παίξουμε όπως θέλουμε, να εκμεταλλευτούμε το περιβάλλον μας και να διασκεδάσουμε με παράλογους κανόνες και επιλογές.
Κάτι που με εντυπωσίασε εξίσου κατά την διάρκεια των παιχνιδιών είναι η πυκνότητα του κοινού και πως δεν είναι απλά στατικές εικόνες που κινούνται από πίσω. Σίγουρα τα μοντέλα των θεατών δεν είναι άψογα αλλά είναι αρκετά καλύτερα από άλλες χρονιές, προσδίδοντας έτσι μια καλύτερη ατμόσφαιρα κατά την διάρκεια του αγώνα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τους διαιτητές που, παρά το γεγονός ότι μοιάζουν με άψυχα όντα λόγω των κινήσεών τους, δίνουν παράλληλα την αίσθηση πως πρόκειται για ένα ακόμα άτομο μέσα στο ring.
Δεν είναι όλα όμως ιδανικά αυτή την χρονιά. Παρά τον βελτιωμένο χειρισμό, πολλές φορές ένιωθα πως ακόμα και αν πατάω τα κουμπιά η εντολή μου δεν λαμβάνεται και πως ο αθλητής μου κάνει ετεροχρονισμένα κινήσεις μόνος του. Δηλαδή δεν ένιωθα πως είχα τον απόλυτο έλεγχο. Επίσης, δεν ξέρω αν φταίνε τα πρόσφατα fighting games αλλά, μου δινόταν η αίσθηση πως δεν υπήρχε βάρος πίσω από τις κινήσεις των αθλητών παρά μόνο σε πτώσεις ή grapples και πως γενικά υπάρχει μιας ‘floaty’ αίσθηση στις επιθέσεις και την κίνηση στον χώρο. Δεν λείπουν βέβαια glitches ή η περίεργη συμπεριφορά στην τεχνητή νοημοσύνη των NPCs.
Τεχνικά, το WWE 2K24 έτρεχε πάρα πολύ καλά στο σύστημά μας και δεν παρατηρήσαμε κολλήματα ή προβλήματα. Κάτι που με ψιλοενόχλησε εμένα προσωπικά είναι η επιστροφή των 30FPS σε signature moves που γίνονταν από άλλη γωνία λήψης την στιγμή που με την ολοκλήρωσή τους επιστρέφαμε σε 60FPS διακόπτοντας έτσι την καλή ροή του παιχνιδιού. Η χρήση χειριστηρίου ή πληκτρολογίου ήταν απρόσκοπτη και μπορούσαμε να εναρμονιστούμε με τα κουμπιά χωρίς να δούμε απαραίτητα κάποιο tutorial.
Ακόμα και με τα παραστρατήματά του και λιγότερες από το αναμενόμενο ανανεώσεις σε modes και συστήματα, το WWE 2K24 είναι αρκετά καλύτερο από την τραγική περίπτωση του 2020 αλλά και καλύτερο από τον προκάτοχό του. Ως εορτασμός των 40 χρόνων της Wrestlemania και με ένα μεγάλο roster να είναι διαθέσιμο από τα πρώτα λεπτά, εδώ υπάρχει κάτι για όλους. Δεν υπάρχουν πολλές βαρυσήμαντες αλλαγές σε modes όπως το myGm ή το myRise αλλά όσοι έρχονται για πρώτη φορά μετά από χρόνια στον κόσμο του WWE 2K θα εντυπωσιαστεί με τις προσθήκες – οι υπόλοιποι όχι και τόσο.
Ευχαριστούμε την CD Media S.A. για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
