Το Diablo 4 δεν με εντυπωσίασε να πω την αλήθεια μου. Έχοντας συνηθίσει στο πολλών οκτανίων, γρήγορο gameplay του τρίτου παιχνιδιού της σειράς, η επιστροφή στο σκοτάδι και σε ένα πιο αργό παιχνίδι μου φαίνεται…περίεργη. Γνωρίζω πως το τέταρτο παιχνίδι προσπαθεί να επιστρέψει στις ρίζες του Diablo 2 με ένα πιο μεθοδικό gameplay αλλά η live-service φύση σε συνδυασμό με τις αρκετές, ομολογουμένως, ατέλειες της ισορροπίας των κλάσεων μας άφησε να ζητάμε κάτι πολύ παραπάνω και να μην θέλουμε ιδιαίτερα να επιστρέψουμε στον κόσμο του ακόμα και αν οι νέες seasons προσέθεταν κάτι καινούργιο στην φόρμουλα.
Μετά την κυκλοφορία του Diablo 4, πολλοί ήταν εκείνοι που βγήκαν μπροστά με τις δικές τους ιδέες στο κομμάτι των Isometric ARPGs. Το Torchlight αποφάσισε να γίνει ένα free-to-play live-service παιχνίδι, το Path of Exile επεκτείνεται συνεχώς με νέα expansions και τον ερχομό του δεύτερου τίτλου και άλλα μικρότερα παιχνίδια έρχονται για μια ευκαιρία στο προσκήνιο αλλά καταφέρνοντας λίγα πράγματα. Ωστόσο, τώρα τελευταία, ένας νέος τίτλους που μας έρχεται από το Steam Early Access εντυπωσιάζει το κοινό και μας ταξιδεύει στην εποχή των κλασικών ARPGs με ορισμένα στοιχεία που κάλλιστα θα μπορούσαν να θυμίζουν Diablo 3.
Το Last Epoch, ο νέος τίτλος της Eleventh Hour Games, διαδραμματίζεται στο μυστικό βασίλειο της Eterra, έναν κόσμο γεμάτο αναταραχή μετά την εξαφάνιση της θεϊκής του προστάτιδας, της Eterra. Οι παίκτες αναλαμβάνουν το ρόλο του αινιγματικού Traveler, που έχει ως αποστολή να περιηγηθεί σε αυτήν την ταραγμένη γη και να αποκαλύψει τα μυστήρια της. Υποστηριζόμενοι από μια ομάδα από NPCs γνωστών ως The Keepers, οι παίκτες ξεκινούν μια αποστολή εμποτισμένη με ίντριγκες και κινδύνους, καθώς επιδιώκουν να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην Eterra εν μέσω της απουσίας του θεϊκού της φύλακα.
Κεντρικό στοιχείο σε αυτήν την ιστορία είναι το εξίσου αινιγματικό artifact γνωστό ως Epoch, μια ισχυρή κατασκευή που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει την ανθρωπότητα σε περιόδους κρίσης. Καθώς οι παίκτες διασχίζουν το παρελθόν και το μέλλον της Eterra μέσα από πύλες που τους ταξιδεύουν στο χρόνο, συναντούν έναν κόσμο που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής από μια σκοτεινή πραγματικότητα γνωστή ως “The Void”, δηλαδή ένα σκοτάδι που πλαισιώνει και μολύνει τα πάντα στο πέρασμά του. Το Epoch είναι ένα κατασκεύασμα που λειτουργεί και ως όπλο ενάντια σε αυτό το σκοτάδι και αφού είναι χωρισμένο σε μικρούς κρυστάλλους, εμείς πρέπει να τους αναζητήσουμε, να τους προστατεύσουμε και να τους χρησιμοποιήσουμε για να προλάβουμε το κακό που απειλεί την Eterra.
Παίζοντας το Last Epoch θα καταλάβουμε πως η ιστορία του είναι εμπνευσμένη από άλλα παιχνίδια του είδους όπως το Lost Ark και το Diablo αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με μια σκοτεινή δύναμη που γοητεύει τους ανθρώπους και τους ενσωματώνει σε ένα μεγαλύτερο πλέγμα θανάτου και καταστροφής. Εμείς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το κακό με μαγικές (ή και φυσικές) δυνάμεις που μας επιτρέπουν να τα βάζουμε με τα πλάσματα του The Void. Σε πολλά σημεία όμως, η ιστορία αυτή γίνεται χαοτική και ο συνδυασμός του πολέμου σε έναν άγνωστο κόσμο ενάντια σε μια άγνωστη δύναμη και του ταξιδιού στον χρόνο γεννά περισσότερα ερωτηματικά.
Ο πυρήνας όλης της υπόθεσης όμως είναι ο Traveler και οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να τον αναπτύξουμε. Εδώ έχουμε επιλογές πέντε κλάσεων, κάθε μία με ξεχωριστό τρόπο παιχνιδιού και διαφορετικό Mastery για να επιλέξουμε. Oι κλάσεις που επιλέγουμε είναι ανάμεσα στα Sentinel, Rogue, Mage, Acolyte και Primalist. Κάθε κλάση ενσωματώνει μοναδικά στυλ παιχνιδιού και χαρακτηριστικά, καλύπτοντας διαφορετικές προτιμήσεις και στρατηγικές. Για παράδειγμα, ο Sentinel δίνει έμφαση στην αντοχή και την ωμή δύναμη, διαπρέπει με βαριά όπλα και βαριά πανοπλία. Αντίθετα, ο Rogue ειδικεύεται στα γρήγορα χτυπήματα, βασιζόμενος στην ταχύτητα και τη φινέτσα για να δώσει θανατηφόρα χτυπήματα αποφεύγοντας τις εχθρικές επιθέσεις.
Οι μάγοι αξιοποιούν τις απόκρυφες μαγείες και την ενέργεια της Eterra, χρησιμοποιώντας Elemental Magic για να ελέγξουν το πεδίο της μάχης και να πραγματοποιούν καταστροφικά ξόρκια. Οι Acolytes κυριαρχούν στη νεκρομαντεία και τη σκοτεινή μαγεία, όπως με το να χειρίζονται το αίμα, να εξαπολύουν κατάρες και να χειρίζονται τους απέθαντους ως προσωπικά minions. Οι Primalist, η πιο πρόσφατη προσθήκη στο Last Epoch, συνδέεται με τον φυσικό κόσμο, χρησιμοποιώντας τη δύναμη των θηρίων και των στοιχείων για να συντρίψει τους εχθρούς με ένα διαφορετικό σύνολο δεξιοτήτων, συνδυάζοντας ζώα με φυσικά ξόρκια. Σαν σύνολο, οι κλάσεις αυτές αποτελούν ένα κλασικό στοιχείο για ένα RPG αλλά τα Mastery Trees σε συνδυασμό με τις μοναδικές τους επιθέσεις μας προσφέρουν μια ισορροπημένη ελευθερία για να δημιουργήσουμε τον δικό μας ήρωα, στα μέτρα μας.
To Character Creation του Last Epoch είναι αρκετά…βασικό, μιας και μας επιτρέπει να επιλέξουμε την κλάση μας και να βάλουμε ένα όνομα. Δεν μπορούμε να τροποποιήσουμε την εμφάνιση του χαρακτήρα, ούτε να αλλάξουμε το φύλο ή άλλα χαρακτηριστικά του. Κάθε κλάση έχει προκαθορισμένο φύλο και εμφάνιση και σε σύγκριση με άλλα παιχνίδια του είδους, εδώ το μόνο που αλλάζει είναι η εμφάνιση του ρουχισμού μας.
Πέρα από την δημιουργία του χαρακτήρα μας, μας παρέχονται διάφορες επιλογές δυσκολίας και τρόποι πρόκλησης. Μπορούμε να επιλέξουμε σε επίπεδα δυσκολίας όπως τα Normal Mode, Hardcore Mode και Challenge Modes, όπως τα Solo Account Found (SAF) και Solo Character Found, που αντίστοιχα, το πρώτο μας επιτρέπει να φτιάξουμε έναν χαρακτήρα για Solo παιχνίδι αλλά με την δυνατότητα να διαμοιράζεται το Storage και τα αντικείμενά του με άλλους χαρακτήρες και το δεύτερο να κάνει το ίδιο με την διαφορά ότι δεν μπορούμε να μοιραστούμε τα αντικείμενα με τo roster μας.
Θα βρεθούμε σε νέες τοποθεσίες, θα ανεβαίνουμε στα επίπεδα δύναμης και θα ξεκλειδώνουμε νέες παθητικές και ενεργές ικανότητες από την κλάση μας. Καθώς σκοτώνουμε τέρατα και ολοκληρώνουμε αποστολές, οι πόντοι εμπειρίας μαζεύονται ωθώντας μας στο επόμενο επίπεδο. Αυτή η διαδικασία μας ανταμείβει με τα Passive Skill Points, απαραίτητα για να ξεκλειδώνουμε ικανότητες και στατιστικά στο Passive Skill Tree μας – το οποίο είναι και η “καρδιά” του build που θα φτιάξουμε προς το τέλος – ενώ παραπάνω Skill Points αμείβονται όταν ολοκληρώνουμε συγκεκριμένα Quests.
Προοδεύοντας θα δούμε πως η εξέλιξη του χαρακτήρα μας συνεχίζεται επιλέγοντας μια από τις τρεις Mastery Classes – τις οποίες και ξεκλειδώνουμε νωρίς μέσα στο παιχνίδι, περίπου στο Level 20. Αυτές, μαζί με τα βασικά Passive Skill Trees, ξεκλειδώνουν αποκλειστικά δέντρα που επηρεάζουν αρκετά την δύναμη και τις ικανότητες που επωφελούνται σταδιακά. Αν και αυτή η απόφαση είναι κρίσιμη και μόνιμη, μας δίνεται η δυνατότητα να κατανέμουμε συνεχώς τους πόντους μας ώστε να δημιουργήσουμε το δικό μας build.
Η εξέλιξη του χαρακτήρα μας είναι μια απολύτως δική μας υπόθεση αφού η κατανομή των Skill Points είναι χειροκίνητη. Και αφού μιλάμε για μεμονωμένη ενίσχυση των ικανοτήτων μας, ξεκινώντας από το Level 4 και προχωρώντας σε milestones, μπορούμε να εξειδικεύσουμε διάφορες δεξιότητες, ξεκλειδώνοντας skill trees που επιτρέπουν βαθύτερη προσαρμογή και ειδικά buffs και στατιστικά. Αυτό το σύστημα θα λέγαμε πως παραπέμπει στο αντίστοιχο Tree του Path of Exile, αφού προσφέρει διάφορες διακλαδώσεις που αλλάζουν σημαντικά τη δύναμη και τα εφέ των ικανοτήτων.
Στο αρχικό μου Playthrough, αποφάσισα να ξεκινήσουμε με έναν Acolyte Necromancer ώστε να μπορώ να βασίζομαι σε σκελετούς, Golems και Wraiths για την πρόκληση ζημιάς. Ανάλογα με τις αποφάσεις μου, μπορούσα να ενισχύσω συγκεκριμένες ικανότητες και να τους δώσω έξτρα στατιστικά όπως την δυνατότητα να καλώ παραπάνω σκελετούς από το προκαθορισμένο, να βελτιώνω την αντοχή και την ζημιά στα minions μου και να μπορώ να φτιάχνω έναν τεράστιο στρατό που θα πολεμούσε για μένα σε κάθε περίπτωση. Η ανακάλυψη όλων των περιπτώσεων και των builds είναι το στοιχείο που κάνει το Last Epoch να λάμπει καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιου.
Η έρευνα σε αυτά τα δέντρα δεξιοτήτων απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και μελέτη, καθώς η ενεργοποίηση διαφορετικών nodes μπορεί να αλλάξει δραστικά τη δύναμε και την αποτελεσματικότητα των ικανοτήτων μας. Η πλήρης εξέλιξη σε έναν κλάδο μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστικές αλλαγές, αλλάζοντας και τη συνολική χρησιμότητα. Αυτό το επίπεδο προσαρμογής προσθέτει βάθος στην εξέλιξη των χαρακτήρων μας, ενθαρρύνοντας τον πειραματισμό και τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων για τη δημιουργία μοναδικών και ισχυρών builds.
To θετικό, στην κλίμακα του πειραματισμού, είναι πως αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι με ένα build μπορούμε να το αλλάξουμε οποιαδήποτε στιγμή χωρίς κανένα κόστος. Μπορούμε να αφαιρέσουμε από ένα έως και όλα τα skill points που έχουμε δώσει σε μια ικανότητα ώστε να ευνοήσουμε ένα άλλο, ενώ παράλληλα μπορούμε να αλλάζουμε τα Specialized Skills ανά πάσα στιγμή. Οι αλλαγές αυτές είναι απαραίτητες και άκρως χρήσιμες από τα πρώτα λεπτά της περιπέτειάς μας αφού μας βοηθούν να ανακαλύψουμε το στυλ παιχνιδιού μας αλλά και να ξεφύγουμε από ζόρικες καταστάσεις.
Το εικαστικό κομμάτι του Last Epoch είναι αρκετά καλό, αν και δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα από άλλα, μεγαλύτερα ARPG. Τα χρώματά του είναι έντονα, φανταχτερά και ελκυστικά και τα μοντέλα τόσο των χαρακτήρων όσο και των τεράτων είναι ευδιάκριτα και όμορφα σμιλευμένα. Τα εφέ, δυστυχώς, χάνονται μέσα στο χάος των επιθέσεων και, πολλές φορές, δεν καταλαβαίνουμε αν χτυπάνε όντως τους εχθρούς μας – και δεν έχουν και αυτή την ικανοποιητική βαρύτητα που θα θέλαμε (δηλαδή να νιώθουμε το χτύπημα). Παρατηρήθηκε επίσης πως ακόμα και στα Ultra γραφικά, οι άκρες των μοντέλων δεν εφαρμόζουν σωστά το Anti-Aliasing με αποτέλεσμα να φαίνονται “άγριες”, σπασμένες και γενικά μη λείες.
Το μεγαλύτερο παράπονό μας είναι στο γεγονός της γενικότερης απόδοσης. Για πολλές ημέρες, είχαμε πρόβλημα να μπούμε σε ισορροπημένους Online Server. Πιο συγκεκριμένα, κάθε φορά που έπρεπε να αλλάξουμε χάρτη περιμέναμε ένα λεπτό να κάνει ‘register’ την αλλαγή και να πάμε σε loading. Αυτό όμως στις καλές ημέρες. Υπήρχαν μέρες που βγαίναμε τελείως από τον server και δεν μπορούσαμε να ξαναμπούμε λόγω γενικότερων προβλημάτων που δεν είχαν να κάνουν με τον αριθμό των παικτών. Φυσικά, υπάρχει η δυνατότητα να παίξουμε offline αλλά εκεί χρειάζεται να φτιάξουμε νέο χαρακτήρα με μηδενική πρόοδο. Όχι η καλύτερη περίπτωση (όταν έχουμε ήδη προοδεύσει αρκετά).
Σε γενικότερα πλαίσια, το Last Epoch είναι ένα καλό ARPG. Όπως συνηθίζεται πλέον σε άλλους τίτλους του είδους, η ιστορία απλά “υπάρχει” και λειτουργεί ως αφορμή για τα γεγονότα. Είναι ένα tutorial που μας μαθαίνει τα βασικά πράγματα και μας ωθεί προς το end-game περιεχόμενο χωρίς όμως να μας μένει χαραγμένη στην μνήμη, κυρίως λόγο της “cliche” υπόθεσης που έχει. Ακόμα και με αυτή την αδύναμη ιστορία όμως, ο τίτλος διαπρέπει στο gameplay του και την ποικιλομορφία των ικανοτήτων μας.
Οι πέντε κλάσεις, με τρείς mastery class η καθεμία, προσφέρουν αρκετό περιεχόμενο για να ανακαλύψουμε και μια αφορμή για να βρούμε αυτό που μας ταιριάζει. Το gameplay είναι πιο άμεσο, πιο απλό και σε βάζει αμέσως στην δράση χωρίς να δημιουργείται η αίσθηση πως παραμένουμε στάσιμοι αλλά πως εξελισσόμαστε διαρκώς. Η ποικιλία των ικανοτήτων, τα διάφορα tooltips και οι εξηγήσεις σε συνδυασμό με άλλες πηγές δύναμης όπως ο εξοπλισμός και τα Idols, αλλά και το crafting που απλά ενδυναμώνει την αγαπημένη μας πανοπλία, είναι αρκετοί λόγοι για να συνεχίσουμε να παίζουμε μέχρι το απόλυτο build. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο μεγάλα ονόματα του είδους, το Last Epoch δεν ζητάει πολλά από εμάς αλλά είναι αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον. Το μόνο που μένει να δούμε είναι αν θα το κρατήσει όσο περνάει ο καιρός.
Ευχαριστούμε την Eleventh Hour Games για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
